Drukuj

Gościem wykładu z cyklu „Spotkań z historią”, był dr Maciej Zakrzewski, pracownik IPN w Krakowie, a także Uniwersytetu Jana Pawła II w Krakowie.

 

Wygłoszony przez niego wykład dotyczył polskich dylematów na arenie międzynarodowej w latach 1945-56. Już na wstępie nasz gość zaznaczył, iż bardzo ciężko mówić o prowadzeniu polityki zagranicznej przez Polskę, gdyż nie było w tym okresie jednego ośrodka decyzyjnego, a rząd reprezentujący Polskę w okresie wojennym znajdował się na uchodźctwie. Jego sytuacja w perspektywie dziejów ulegała stałemu pogorszeniu, aż do całkowitej marginalizacji, po wycofywaniu poparcia przez kolejne kraje, co doprowadziło do tego, iż nie był on w stanie prowadzić swojej dyplomacji.

 

Z tego powodu na wykładzie doktor Zakrzewski skupił się na głównych ośrodkach ideowych pozostających w kraju. Omówił koncepcję 3 przedstawicieli wywodzących się z przedwojennych środowisk konserwatywnych mianowicie: Jerzego Giedroycia, Aleksandra Bocheńskiego i Ksawerego Pruszyńskiego, którzy dopuszczali możliwość współpracy z ZSRR na gruncie geopolitycznym, by bronić się przed naporem ideologicznym. Drugim środowiskiem krajowym omawianym przez prelegenta, było Zrzeszenie Wolność i Niezawisłość oraz ewolucja jego poglądów od nadziei na możliwość konkurowania z komunistami w demokratycznych wyborach, po akceptację stanu faktycznego i odrzucenie możliwości III wojny, a także wpływu na sprawę polską rządu emigracyjnego.